wemail nieuws

Beste familie en vrienden,

Vandaag een extra vrije dag en dan start het werk opnieuw, de laatste etappe voor de grote vakantie. Het was een fijn en gemoedelijk weekend, met momenten van rust en bezinning. Maar ook met momenten van feest en vreugde, rondom het paasfeest en de verjaardag van Wim. We zijn geweest op Overbridge, een geweldig vakantieoord in het binnenland. Vol met palmbomen en lekker zwemmen in de rivier. Voor ons het helemaal luxe, omdat er douches zijn met warm water. Dat is heerlijk baden als je dat niet gewend bent. Als we uit de stad zijn, komen we echt tot rust, even geen telefoon en geen TANA, alleen genieten van de kinderen en de natuur. Jammer dat zulke dagen zo snel voorbijgaan!

Op Maandag 27 maart zijn er twee nieuwe groepen ingestroomd, 52 dames voor de opleiding crèche en peuterleidster. Wat opviel in de levensverhalen van de dames waren de nodige traumatische gebeurtenissen. Voor ons gevoel, maar ook de cijfers laten het zien, lijkt er een stijgende toename te zijn in geweld, seksueel geweld, verlating door ouders en andere ernstige gebeurtenissen. Soms vraag je wel eens af, wie van onze jongeren woont “gewoon” thuis bij een vader en moeder zonder geweld of extreme armoede.

Door de grote instroom hebben we de groep electro, die zijn begonnen zijn aan hun basisfase van het leerwerktraject, verschoven naar de middag. Zesentwintig jongens en drie meisjes volgen van 15.30 uur tot 19.30 uur les in de electrotechniek. De basis is nodig om later aan stage deel te nemen. Voor ons betekent het een extra workload, omdat het gebouw nu van 07.00- 20.00 uur open is en wij aanwezig zijn voor een goed verloop. Het is een mooie dynamiek om te zien, op de ochtenden onze schoolverlaters, op de middag de STARS kinderen en dan opnieuw onze jongeren. Het gebouw wordt optimaal benut en de Only Place, ons restaurant, maakt een geweldige omzet!

Op donderdagavond verzorgt Elly les, samen met een docent Verpleegkunde, aan de crèche en peuterleidsters, ze volgen niveau B. Het is heel boeiend, omdat het een verdieping is van het vorige traject. De opkomst is zeer goed, een groep van 20, hoewel het leren naast het full time werken voor de dames zwaar genoemd mag worden. De eerste praktijkobservatie hebben we onlangs afgerond en we zijn niet ontevreden. Een belangrijk aandachtspunt is en blijft de communicatie met kinderen, de manier van praten en luisteren met kinderen.

Daarnaast is Elly erg actief geweest binnen het Educatienetwerk. We hebben een nationale campagne opgezet, de Global Campaign of Education. Het is een bewustzijnsactie, gericht op ouders en leerkrachten, met als slogan “Onderwijs voor iedereen”. Centraal staat de kwaliteit van de leerkracht. In de week van 24 april tot en met 30 april hebben we dagelijks activiteiten, met als hoogtepunt een lezing voor leerkrachten betreffende “Kindgericht onderwijs” en de teleconferentie. Een live tv debat van twee uur waarbij mensen kunnen bellen met vragen en opmerkingen. Daarnaast zijn er meetings geweest met de Europese Unie over capaciteitsversterking van de NGO sector. Ook zijn er tv programma’s gemaakt over kwalitatieve leerkrachten en er is een groot artikel geplaatst van Elly in de Zaterdag editie van de Ware Tijd. Het artikel “straffen en belonen van gedrag in de klas” vormde een aanvulling op alle discussies van de afgelopen tijd. We hebben een enorme respons gehad op de uitzendingen van de tv en het artikel in de krant. Sommige ouders namen zelfs de moeite om naar TANA te komen en hun ervaringen te delen. Gruwelijke verhalen, pijnlijke lijfstraffen, gepest worden door de juf, verhalen waar we nog een gevolg aan willen geven. Het eerste dat we willen doen is een studiedag organiseren over het straffen en belonen in augustus. Tenslotte heeft Elly een training gegeven “actief leren” aan docenten van een particuliere VWO school en dat was ook een heel boeiende ervaring.

Wim is een aantal malen op en neer gereden naar Coronie om het onderzoek af te ronden naar de situatie van de schoolverlaters in dit district. TANA heeft een eigen centrum gekregen in Coronie en wil graag trainingen opzetten, maar ziet het onderzoek als een eerste belangrijke stap. Het onderzoek heeft hij samen gedaan met sociologiestudenten van de universiteit van Suriname. Ook een boeiende ervaring en we kijken uit naar de resultaten. Ook heeft hij het STARS project bezocht in de districten. Het is werkelijk een geweldige ervaring wanneer je spontaan het schoolterrein opkomt en je ziet de leerlingen in groepjes leren. De leerlingen geven een spontaan applaus als ze horen wie die lange man is, zo blij met dit project! Wat een geweldige inzet van de trainers! We hebben nog niet gehoord dat leerlingen zijn afgevallen en we hopen ook hier op een goed resultaat.

Het coördineren van al het werk is geen eenvoudige opgave. Met alle part time STARS trainers erbij is Wim verantwoordelijk voor bijna 40 trainers in vier districten. Wanneer we kijken naar ons bereik kunnen we zeggen dat TANA momenteel trainingen verzorgt aan 237 kinderen en 155 jongeren. Soms vraag je jezelf wel eens af, wat is de grens? Daarom houden we ook met ons personeel studiedagen om te komen en te blijven tot kwaliteit. Wim heeft laatst een sessie gehouden met de trainers van de voorfase, de prevocational en dat was echt nodig. Ook een moment van bezinning, over doelen en resultaten, het was een prima dag. Omdat Wim een ondersteuning nodig had op het adminstratieve vlak hebben we opnieuw een office medewerker in dienst genomen. Ondanks eerdere teleurstellingen hebben we een hele fijne collega gevonden en is het echt een verademing voor Wim.

Onze kinderen hebben nu paasvakantie. Op Woensdag 12 april hadden ze paasbrunch en kregen ze hun rapport. Het zag er allemaal mooi uit en ze waren blij dat ook voor hun er even rust is en…..geen huiswerk!
Naomi zit op school in een leesgroep, ze lezen een boek over Egil de Germaan. In het boek komt de god Wodan voor. De juf vertelde de kinderen na allerlei vragen dat er maar één God bestaat, alleen alle mensen dienen hem op een andere manier. Naomi was echt verontwaardigd en vertelde direct dat ze het daar niet mee eens is. Wat vind jij er van? Nou, zei ze, er is maar één levende God, die andere zijn dode goden, goden van houten palen. Laatst waren we op een Hindoestaanse bruiloft, een cursist van ons ging trouwen, en Marc maakte zich zorgen over het ritueel. Hij vroeg, kan de geest van hun ook in mijn hart komen als ik daar ben? Als ouder heb je soms tijd nodig om met zulke vragen om te gaan. Wat een ervaring is het leven in Suriname voor onze kinderen! We sluiten af met het volgende. We zijn op weg naar een plek en we kunnen het niet vinden, het Mata Gauri Complex aan de Kwattaweg. We zijn de verkeerde kant van de Kwattaweg opgereden ontdekken we na 15 minuten. Eenmaal terug in de auto, keren we en rijden de andere kant van de Kwattaweg af. Ja, zegt Naomi, welke nummers hebben de huizen hier? We antwoorden, 537 zo. Nou, dan begrijp ik het, in ons geschiedenisboek staat dat Mata Gauri is gevestigd op Kwattaweg 227. Lang leven het curriculum in ons geliefd Suriname!

We groeten U vanuit een zonnig Suriname,
Ook namens onze kinderen
Wim en Elly